Karanlık - Şiir
Apansız bir gürültü kopar gecenin karanlığından, Aydınlanır ansızın uyur uyanık dünyan, Yeryüzü betondan su olur kayar gider, Vurarak ilerlersin rayından çıkmış duvarlara o yan, bu yan. Betonlar değildir sadece yıkılıp moloz olan, Bir bilinmezlik her şeyin ardından aklımıza kazılan, Hayaller, mutluluklar, güzellikler arka planda, Toz bulutudur kurulan tüm yuvalardan geriye kalan. Haykırır herkes bir umut kapısı aralamak için, Tüm eller birlik olur yardım için, insanlık için, Zaman durur, dünya susar, görüntüler renksiz, Dayanılmaz çığlıklar yükselir için yanar için, için. Elden ele gelen nedir? Battaniye mi? Kefen mi? Bir araç geliyor belli belirsiz acaba rengi yeşil mi? Dizlerin bağı çözüldü, kelimelerden ses yok, Vakti geldi sanırım bize verilen emanetin teslimi. 13.02.2023/Ender Dönmez